Ludzkie pasje i pragnienia

Ukazała się wartościowa pozycja prozy – Kaprys i inne opowiadania Anny Błachuckiej („U Poety”, Kielce, 2010).Błachucka jako pisarka włącza się w najbardziej prężny nurt literacki naszych czasów, nurt tzw. wiejski, i to włącza się z oryginalną i wartościową swoją literacką wizją. Wprowadza do literatury nowe tematy związane głównie z wsią.Odważa się pokazać bohaterów ze wsi jako ludzi ciekawych, niezwykłych, obdarzonych pasjami, dużą wrażliwością, utalentowanych. Pokazuje ich w sposób bardzo zindywidualizowany jako ludzi przeżywających głęboko swoje uczucia i problemy wewnętrzne, np. miłość nie tylko erotyczną, ale także miłość do rodziny, do ojczyzny, serdeczne przywiązanie do zwierząt. Autorka zadaje kłam temu, że ludzie ze wsi lub z warstw biedniejszych to prostacy i nic głębszego nie potrafią przeżyć albo zrozumieć, jak często się uważało.

Autorkę cechuje zrozumienie tych ludzi, współczucie dla ludzkiej doli i niedoli, solidaryzowanie się z nimi, z ich biedą nie tylko materialną, ale udręczeniem duszy. Wnikliwie, choć bardzo dyskretnie, odsłania te ludzkie biedy, ludzkie wnętrza, ludzkie rany, tajemnice ich serc. Jej bohaterowie są godni tego zrozumienia i literackiego opisu. Ich los podnosi do rangi wielkich dramatów. Dlatego pisarka ta zbliża się do wielkiej literatury, w której jest ukazana ludzka odwieczna kondycja.

Postacie prozy Błachuckiej są żywe, prawdziwe, wzięte żywcem z życia, co sama podkreśla; są zindywidualizowane, tchnące autentyzmem aż do zdumienia, nie ma w nich miernoty i miałkości czy nijakości. Nie ma tu postaci banalnych.
Główną wartością tej prozy jest jej przesłanie ideowe. Zwyciężają tu wartości wyższe i dobro. Bo mimo że Autorka ukazuje i złe, i dobre strony ludzkiego życia, to w sumie dominuje pozytywne nastawienie do świata. Mimo dramatów, bólu, cierpienia – wyraźnie góruje dobro, bo ostatecznie ludzie wybierają dobro, choćby w pragnieniach. Przeważa głębsza moralność. Wiara i Bóg, miłość do drugiego człowieka, do rodziny, także rola piękna, sztuki – to podstawowe wartości, którymi się kierują bohaterowie. Koniecznie trzeba się z tą prozą zapoznać i propagować tę twórczość, bo czytanie jej daje satysfakcję i korzyści duchowe.

Zofia Korzeńska