To drzewa oraz krzewy, hodowane w specjalnych pojemnikach, tak aby pozostawały w zminiaturyzowanej formie – efekt ten jest uzyskiwany dodatkowo poprzez specyficzne przycinanie oraz pięlegnacje. Tworzenie bonsai to bardzo artystyczne hobby, i mówi o respekcie wobec żywych istot.Sztuka hodowania bonsai pochodzi z Chin, gdzie nazywana jest pensai. Z połowy czternastego wieku pochodzi pierwszy wiersz mówiący o sztuce bonsai, jednak najwcześniejsze rysunki bonsai pochodzą ze skryptów z 1309 roku. Sztuka bonsai zanikła w Chinach, podczas gdy w Japonii osiągnęła doskonałość.
W przeszłości sztuką tą zajmowali się ludzie wysoko urodzeni – arystokraci, osoby duchowne… jednak od wieku siedemnastego bonsai zaczęli się parać zwykli ludzie. Wychodowanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do hodowli wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrętwiałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, sosny, cisy, świerki, jałowce. Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola.
W sztuce bonsai wyróżnia się liczne style, według których kształtowane jest drzewko. Drzewko bonsai nigdy nie jest „skończone” – jest ono żywą rośliną, wymagającą stałej pielęgnacji, polegającej nie tylko na podlewaniu i nawożeniu, lecz również na dbaniu o skarłowaciały kształt rośliny poprzez używanie technik mechanicznych. Drzewko jest więc przycinane, pędy uszczykiwane a gałęzie owijane drutem, by zachowały nadany im kształt. Bardzo często sztuce bonsai kompozycyjnie towarzyszą dodatkowe elementy np: kamienie, których to umiejętność ekspozycji zyskała rangę osobnej dziedziny suiseki.
Tworzenie miniaturowych „krajobrazów na tacy”, nazywanych saikei („żyjący krajobraz”), jest specyficzną formą bonsai, wykorzystująca skały, trawy, mchy, piaski oraz żywe drzewa. Obok żywych roślin można wykorzystać również sztuczne (bonkei). Przy starannym doborze roślin i zachowaniu proporcji można uzyskać precyzyjne odtworzenie krajobrazu w miniaturze.
Karolina Kubik www.wikipedia.pl