Spotkanie z Henrykiem Mikołajem Góreckim

22 maja w Domu Środowisk Twórczych w Kielcach odbędzie się spotkanie z Mikołajem H. Góreckim jednym z czołowych polskich współczesnych kompozytorów. Spotkanie poprowadzi ANDRZEJ KOSOWSKI. W trakcie spotkania odbędzie się promocja książki – A. Thomas – "Henryk Mikołaj Górecki" i koncert kameralny. Wykonawcy: ANNA GÓRECKA – fortepian, KRZYSZTOF BĄKOWSKI – skrzypce. Program: H. M. Górecki – Cztery preludia na fortepian op. I – Mała fantazja na skrzypce i fortepian op. 73Urodził sie w 1933r, 1955-1960 studiował kompozycję u B. Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Katowicach, gdzie od 1968 był wykładowcą (od 1972 docentem, od 1977 profesorem, 1975-1979 rektorem uczelni). W 1979 zrezygnował z funkcji rektora i pedagoga Akademii Muzycznej w Katowicach.
Laureat licznych nagród i wyróżnień, m.in.: I nagrody na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1973), nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1970), Nagrody Państwowej I stopnia (1976).

Wczesna twórczość Góreckiego charakteryzuje się motorycznością (Sonata na 2 skrzypiec), także wykorzystaniem techniki serialnej (Scontri). W utworach z lat 1962-1963 kompozytor zastosował środki sonorystyczne (Genesis). W późniejszych, tylko instrumentalnych utworach z lat 60. ważną rolę konstrukcyjną pełni redukcjonizm. W latach 70. kompozytor zwrócił się ku muzyce wokalno-instrumentalnej, której estetykę wyznaczają treści religijne (Ad Matrem, II Symfonia, Amen, Beatus vir, Miserere).

Wielki sukces przyniosła Góreckiemu III Symfonia – sprzedano ponad 700 tys. egzemplarzy płyt z jej nagraniem przez Nonesuch (1993). W utworze tym, podobnie jak w Koncercie klawesynowym (1980), kompozytor w mistrzowski sposób wykorzystuje ograniczony materiał muzyczny. Charakterystyczna dla tych utworów neotonalność oraz powtarzalność motywów muzycznych i ugrupowań harmonicznych wyznaczają także dalszy rozwój muzyki kompozytora. Związki muzyki Góreckiego z tradycją wyrażają się w stosowaniu cytatów muzycznych oraz w wykorzystaniu tradycyjnych form (np. kanon w III Symfonii).

Ważniejsze kompozycje: Pieśni o radości i rytmie na 2 fortepiany i orkiestrę (1956), Sonata na 2 skrzypiec (1957), Koncert na 5 instrumentów i kwartet smyczkowy (1957), Epitafium na chór i zespół instrumentalny (1958), I Symfonia «1959» na orkiestrę smyczkową i perkusję, Monologhi na sopran i 3 grupy instrumentalne (1960), Genesis – I Elementi per tre archi (1962), II Canti strumentali per 15 esecutori (1962), III Monodram per soprano, metalli di percussione e sei violbassi (1963), Trzy utwory w dawnym stylu na orkiestrę smyczkową (1963), Choros I na smyczki (1964), Refren na orkiestrę (1965), Muzyczka I-IV (1967-1971), Ad Matrem na sopran, chór i orkiestrę (1971), II Symfonia «Kopernikowska» na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1972), psalm Euntes ibant et flebant na chór a cappella (1973), Amen na chór a cappella (1974), III Symfonia «Symfonia pieśni żałosnych» na sopran i orkiestrę (1976), psalm Beatus vir na baryton, chór i orkiestrę (1979), Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową (1980), Miserere na chór a cappella (1980), Mazurki na fortepian (1980), Kołysanki i tańce na skrzypce i fortepian (1982), Recitativa i ariosa. Lerchenmusik na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1985), Dla Ciebie, Anne Lill na flet i fortepian (1986), Totus Tuus na chór a cappella (1987), I Kwartet smyczkowy «Już się zmierzcha» (1988), II Kwartet smyczkowy «Quasi una fantasia» (1991), Concerto-Cantata na flet i orkiestrę (1992), Koncert fletowy (1992), Małe requiem dla pewnej Polki na fortepian i 13 instrumentów (1993), Przybądź Duchu Święty na chór a cappella (1993); także pieśni maryjne, opracowania pieśni ludowych.

więcej informacji -> http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gorecki_henryk_mikolaj

z Encyklopedi Onet Wiem -> http://wiem.onet.pl/wiem/005e6a.html