TOWARZYSZE!!! W piątek (7 listopada) w W.A.G.O.N-ie uroczyście będziemy obchodzić ROCZNICĘ REWOLUCJI PAŹDZIERNIKOWEJ” Przybywajcie często i gęsto! Niech zachód wie, że nie boimy się kapitalizmu i dzielnie stawimy czoła pod czerwonym sztandarem! Ubierzcie się towarzysze w mundury, a jeśli zostały Wam skonfiskowane to w coś czerwonego! Hasło: Czerwone masło!.
JEDYNA NIEOWTARZALNA OKAZJA!!! W trakcie imprezy będzie można zobaczyć filmy prezentowane na starym kultowym 8 mm projektorze marki RUŚ. Prawdziwe rarytasy – „Lenin w Piotrogrodzie” z 1917 roku, nieśmiertelny „Wilk i Zając” oraz inne perełeczki kinomatografii radzieckiej.
PS – Rocznica z przymrużeniem oka – przebranie mile widziane. Muzyka rewolucjonistyczna – grana zza baru 🙂 Impreza kiedy indziej. Ale i tak sporo dobrej zabawy. Zapraszamy!Rewolucja październikowa w Rosji 1917, zamach dokonany z inspiracji bolszewików 6-7 listopada (24-25 października starego stylu), w stanie narastającego kryzysu politycznego i wobec zbliżających się wyborów do Konstytuanty.Postanowiony na wniosek W.I. Lenina 29 (16) października na posiedzeniu Komitetu Centralnego Socjalistycznej Partii Robotniczej Rosji (bolszewików), został przygotowany przez Komitet Wojskowo-Rewolucyjny pod przewodnictwem L.D. Trockiego.Zapoczątkowany wystrzałem z krążownika Aurora (sygnał do szturmu na Pałac Zimowy – siedzibę Rządu) doprowadził do obalenia Rządu Tymczasowego i utworzenia bolszewickiego rządu – Rady Komisarzy Ludowych z Leninem na czele.Oprócz Piotrogrodu do największych walk doszło w Moskwie 7-15 XI 1917. W terminologii komunistycznej rewolucja październikowa zyskała miano „wielkiej socjalistycznej rewolucji”, wywarła decydujący wpływ na zmiany w Rosji, związane z wojną domową 1918-1920 oraz z budową ustroju komunistycznego.————————————————–
POWIĄZANIA & OBJAŚNIENIA:
Lenin Włodzimierz Iljicz, właściwe nazwisko Uljanow (1870-1924), twórca partii bolszewickiej, ideolog komunistyczny. Urodził się w Symbirsku, w rodzinie nauczycielskiej. W 1891 w Petersburgu ukończył eksternistycznie studia prawnicze. Za działalność rewolucyjną został zesłany na Syberię, a w 1900 udał się na emigrację. Tam redagował pismo Iskra, będące organem powstałej w 1898 SDPRR.Początkowy okres działalności
Na II Zjeździe SDPRR w 1903 doprowadził do rozłamu, tworząc frakcję bolszewików (tzw. partię nowego typu). Była to organizacja zawodowych rewolucjonistów, zorganizowana na wzór wojskowy w celu kierowania ruchem rewolucyjnym. W czasie rewolucji 1905 znalazł się w Rosji, ale nie odegrał w tych wydarzeniach znaczniejszej roli. Ponowny pobyt na emigracji poświęcił pracy teoretycznej, walce z mienszewikami, a także dokonał w 1912 ostatecznego rozłamu w partii i utworzył SDPRR(b) – bolszewików.W czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie organizował europejskie kręgi antywojenne, m.in. na konferencjach w Zimmerwaldzie i Kientalu, co stało się później podstawą Kominternu. W 1916 opublikował pracę pt. Imperializm jako najwyższe stadium kapitalizmu, w której wysunął teorię „słabego ogniwa”. Założył mianowicie zwycięstwo rewolucji proletariackiej w kraju o najsłabiej rozwiniętych stosunkach kapitalistycznych. Po rewolucji lutowej 1917, dzięki akcji, wywiadu niemieckiego, przedostał się do Rosji w zaplombowanym wagonie kolejowym.W kwietniu 1917 ogłosił tzw. Tezy Kwietniowe, w których wysunął hasło natychmiastowego przejścia od rewolucji burżuazyjnej do socjalistycznej. Od lipca 1917 ukrywał się na terenie Finlandii, niezbyt gorliwie poszukiwany przez władze rosyjskie. Po puczu październikowym objął przewodnictwo w Radzie Komisarzy Ludowych, stając się niekwestionowanym przywódcą sowieckiego państwa. W 1918 zawarł pokój brzeski z Niemcami, mimo protestów ze strony najbliższych współpracowników.Dzięki elastyczności i taktycznym kompromisom potrafił utrzymać władzę i odniósł zwycięstwo w wojnie domowej. Po krachu polityki komunizmu wojennego wprowadził w 1921 NEP, czyli politykę utrzymania drobnej własności kapitalistycznej. Jego też dziełem była organizacja totalitarnego państwa sowieckiego. Wprowadził system monopartyjny, centralizm demokratyczny z nieograniczoną władzą elity partyjnej, tzw. aparatu, system obozów koncentracyjnych nastawiony na politykę eksterminacji jednostek, jak i całych narodów. W 1919 zorganizował Komintern, głównie w celach wywiadowczych oraz „eksportu rewolucji”.Po zamachu na jego życie, dokonanym w 1918 przez siostry Fanię i Dorę Kapłan, stan jego zdrowia stopniowo się pogarszał. Ułatwiło to zwolennikom Stalina izolowanie Lenina w Gorkim pod Moskwą. Przed śmiercią wysłał List do Zjazdu, zwany też Testamentem Lenina, w którym scharakteryzował swoich partyjnych następców i ostrzegał przed oddaniem pełni władzy w ręce tylko jednego z nich. Zmarł 21 I 1924, a zwłoki jego zabalsamowano i złożono w specjalnym mauzoleum, zbudowanym na Placu Czerwonym na Kremlu.Kult jego osoby stał się oficjalną doktryną państwa sowieckiego i jego satelitów, w tym i PRL-u. Pozostawił sześćdziesięciotomową spuściznę pisarską. Był teoretykiem doktryny społeczno-politycznej bolszewizmu, propagatorem filozofii marksowskiej i wykorzystania jej dla celów walki politycznej, przy nadaniu jej miana marksizmu, jako doktryny filozoficznej uzasadniającej jego własne poczynania polityczne, a później poczynania partii bolszewików we wszystkich dziedzinach życia, w tym także w dziedzinie filozofii i myśli społecznej.Dorobek piśmienniczy Lenina
Porządkując filozoficzne dziedzictwo K. Marksa i F. Engelsa w zakresie teorii bytu doprowadził je do skrajnego materializmu, podkreślając pierwotność materii i uznając świadomość za właściwość wysoko rozwiniętej materii, jaką jest mózg. W teorii poznania sformułował zasadę odbijania, odzwierciedlania innej materii przez tę rozwiniętą materię. W efekcie stanął na pozycji reistycznej uznając, że to, co poznajemy: rzeczywistość, byt, przyroda, materia, rzeczy, przedmioty, istnieje realnie i niezależnie od podmiotu poznającego.Swoje poglądy dotyczące filozofii sformułował w książkach: Materializm a empiriokrytycyzm (1909), której głównym celem było zwalczanie filozoficznych poglądów E. Macha i R. Avenariusa, oraz Trzy źródła i trzy części składowe marksizmu (1913), które w okresie istnienia ZSRR stanowiły dogmatykę dla oficjalnej filozofii, od której każde odstępstwo było traktowane jako rewizjonizm.W zakresie teorii rozwoju społecznego zwolennik materializmu historycznego, na gruncie którego rozwijał doktrynę walki klas, dyktatury proletariatu, ostatecznie dyktatury partii i kształtowanego przez nią państwa. Początkowo zwolennik powszechnej samorządności i wspólnoty, z chwilą przechylenia się szali zwycięstwa w rewolucji na rzecz bolszewików, w swojej pracy Państwo a rewolucja (1918) sformułował zasadę klasowości rewolucji, rozwinął doktrynę dyktatury, uznał za konieczne istnienie państwa jako aparatu organizacyjnego i aparatu ucisku, stawiając na jego czele partię.Lenin uznał również, że filozofię jako naukę obowiązuje partyjność w tym sensie, że musi ona być podporządkowana partii celem potwierdzania słuszności prowadzonej polityki i ma być narzędziem wypracowywania teorii zgodnych z jej wolą.————————————————–
Rada Komisarzy Ludowych, Sowiet Narodnych Komissarow, Sownarkom, naczelny kolegialny organ zarządzająco-wykonawczy (rząd) w ZSRR i poszczególnych republikach radzieckich (1917-1946). Powołana na II Wszechrosyjskim Zjeździe Rad 8 XI 1917.W praktyce podporządkowana sekretarzowi generalnemu Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików) i Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). 1946 przekształcona w Radę Ministrów ZSRR.————————————————–
INFO: Jeśli chcecie dowiedzieć się na temat rewolucji to zapraszam do WIELKIEJ ENCYKLOPEDI ONETU lub do encyklopedi i książek histrorcznych. A poza tym to trzeba było uważać na historii 😛
TOWARZYSZE!!! W piątek (7 listopada) w W.A.G.O.N-ie uroczyście będziemy obchodzić ROCZNICĘ REWOLUCJI PAŹDZIERNIKOWEJ” Przybywajcie często i gęsto! Niech zachód wie, że nie boimy się kapitalizmu i dzielnie stawimy czoła pod czerwonym sztandarem! Ubierzcie się towarzysze w mundury, a jeśli zostały Wam skonfiskowane to w coś czerwonego! Hasło: Czerwone masło!.