Lektura najnowszego tomiku poezji "Spóźnione lato" autorstwa Jana Stępnia dostarcza nam nie tylko pozytywnych doznań, ale co istotne, skłania także do głębokich oraz twórczych przemyśleń. Jest to poezja liryczna i refleksyjnaPoetycki świat Stępnia zbudowany jest na ulotnym złudzeniu, ale też jest pełen różnego rodzaju sprzeczności. Podczas lektury wierszy uwidaczniają się ciemne i mroczne strony ludzkiej natury, pełnej okrucieństwa, niesprawiedliwości, egoizmu ale i romantyzmu, wrażliwości oraz uczuciowości.
Poeta Jan Stępień dobrze się wpisał w tę poetycko-malarską tradycję. Odciskając na niej własny ślad człowieka zanurzonego, choć nie bez reszty, w świat "naturalnego" obcowania z przyrodą i jej wytworami. Uwagę wrażliwego czytelnika zwracają wiersze: "Uczucia", "Rozmowa z Marią", "Sens", "Ptaki", "Liść", "Pies i człowiek", "Motyl", "Bieda", "Polska wigilia" i "Strzelce". W wierszu tytułowym poeta pisze: "Któż nie czeka / na spóźnione lato / Jest ostatnim / przystankiem / przed długą zimą / Spóźnione lato / tak nas zwodzi / i jeszcze szybciej odchodzi”
Jan Stępień związany z Kielcami jest rzeźbiarzem, poetą, pisarzem, rysownikiem, bioterapeutą. Jest członkiem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Kultury Europejskiej. Napisał cztery powieści, opublikował pięć zbiorów opowiadań. Jest także autorem sześciu tomików wierszy. Jego wiersze i opowiadania tłumaczono na niemiecki, arabski oraz esperanto. Rzeźby, rysunki wystawia w wielu miastach Polski, w Belgii i na Węgrzech. Rysunki zamieszcza w miesięcznikach Medycyna dla Ciebie, Jupiter (dla austriackiej Polonii), Res Humana oraz w publikacjach książkowych. Jego sztuka Koniec świata została wyróżniona w szóstej edycji Tygodnia Sztuk Odważnych w Radomiu (2006). Jesienią 2009 w Teatrze im. Solskiego w Tarnowie odbyła się prapremiera sztuki W windzie.
Natomiast „Szalona Maria” (1991), „Szaleństwa Marii” (1999) – to pozycje zadedykowane żonie Marii Szyszkowskiej, z którą od 1995 roku mieszka w Strzelcach pod Nałęczowem.
———————————
Jan Stępień Spóźnione lato, Wydawnictwo ANAGRAM, Warszawa, 2011, s. 64
Andrzej Piskulak