Listy Stefana Żeromskiego

Czas na ostatni tom listów Stefana Żeromskiego. Korespondencja z lat 1919–1925 to 6. tom wydawanych przez „Czytelnika” listów, a 39. tom „Pism zebranych” S. Żeromskiego.Starania zmierzające do wydania korespondencji pisarza rozpoczęto zaraz po jego śmierci w 1925 roku. Początkowo zajmował się tym prof. Wacław Borowy – przez 20 lat gromadził listy, potem prof. Stanisław Pigoń i dr Jerzy Kądziela. Jednak prace udało się zakończyć dopiero prof. Zdzisławowi Adamczykowi z UJK. Pierwszy tom listów ukazał się 10 lat temu. W ostatnim tomie oprócz korespondencji z lat 1919–1925 umieszczono 10 odnalezionych listów (które chronologicznie powinny być przyporządkowane do poprzednich tomów, lecz z oczywistych względów było to niemożliwe) oraz indeksy osób występujących we wszystkich wydanych listach.
Szczególnie ciekawy jest list S. Żeromskiego z VI 1920 roku do Józefa Piłsudskiego – dotyczy on plebiscytu na Warmii i Mazurach i świadczy o ogromnym zainteresowaniu pisarza ówczesnymi wydarzeniami politycznymi.

Fragmentów korespondencji można było wysłuchać na początku listopada podczas spotkania w Muzeum Narodowym w Kielcach. Wówczas prof. Z. Adamczyk opowiedział o „historii” listów, a Adam Ferency odczytał wybrane z nich, np. obok listu do Marszałka cytowane były listy do pierwszej żony pisarza – Oktawii.
Ten ostatni tom listów to nie tylko gratka dla kolekcjonerów czy wielbicieli twórczości pisarza, ale także biografów, którzy odnajdą w nich wiele nieznanych dotąd faktów z życia Żeromskiego.

Weronika Mojecka